Jest rok 1989. Tysiące obywateli NRD ucieka przez Pragę i Węgry do RFN, jednak Ellen Schernikau wsiada do pociągu i jedzie w przeciwnym kierunku. Wraca do swojej ojczyzny po 23 latach. Tam składa wniosek o przyznanie jej obywatelstwa NRD, które otrzymuje w październiku 1989. Pięć tygodni później kraj jej tęsknoty przestaje istnieć.